Mijn verhaal
In 2014 kreeg ik van mijn ouders een CD van Anouk, hier begon mijn passie voor muziek....
In 2014 kreeg ik...
van mijn ouders een CD van Anouk, hier begon mijn passie voor muziek. In de ochtend, middag en avond kwam ieder nummer op de CD langs. Langzaam aan merkte ik dat mijn stem eigenlijk best wel aardig klonk, maar hoe weet je of je goed bent in zingen?
De jaren daarna ben ik flink aan de slag gegaan met mijn stem ontwikkelen. Oefenen, oefenen en oefenen.. Ondertussen kon ik wel echt van mijzelf zeggen dat mijn stem stukken beter was geworden. Zo af en toe durfde ik voor mijn ouders en zusje te zingen en te vragen om hun mening. ''Erg goed, je moet hier zeker wat mee gaan doen'' kreeg ik dan te horen.
in 2023 durfde ik pas de stap te zetten om voor een grotere groep mensen te gaan zingen, spannend.. Iedereen gaat een mening hebben over iets wat ik kan bieden met mijn stemgeluid. Iedereen had inderdaad een mening, maar die meningen waren onwijs positief. Wat is de volgende stap die ik ga zetten?
Ik begon met jam avonden bezoeken. In Breda op woensdag avond ging ik nieuwe liedjes zingen samen met een band die daar de zangers/zangeressen begeleidden. Ik ontmoetten veel muzikanten, die mettertijd vrienden zijn geworden. Hier heb ik wel zo'n beetje mijn podiumangst overwonnen. Met behulp van veel motiverende gesprekken die daar op woensdagavond gevoerd werden.
Ik was er klaar voor en toen..
kreeg ik te horen dat er een knobbeltje was gevonden op mijn schildklier. Ik moest van de arts een punctie laten maken, want de knobbel was 1,5 cm groot. Twee puncties verder zit ik weer in de stoel bij de arts, er zijn actieve cellen gevonden.. de moed zakt me even in de schoenen en ik begin te huilen. Om uit te sluiten dat het niet om kanker zou gaan, moet ik geopereerd worden. Voor mij zou de operatie één belangrijk risico hebben, mijn stembanden zouden beschadigd kunnen raken tijdens te operatie.
Mijn grootste angst
zou zijn wanneer ik muziek niet meer als mijn uitlaatklep zou kunnen gebruiken. Zingen doe ik dag en nacht, hoe moet ik omgaan met het feit dat ik straks misschien niet meer kan zingen zoals ik nu doe? Met veel geruststelling van mijn chirurg plande we de operatie. Ik kreeg te horen van hem dat er gezorgd is voor een extra chirurg om mijn stembanden te waarborgen tijdens de operatie. Mega fijn! Vijf dagen na de operatie kreeg ik een telefoontje dat het om een goedaardige knobbel ging en dat alles verder helemaal oké eruit zag!
Na de operatie kon ik een aantal dagen niet praten, maar toen er eindelijk geluid uit kwam merkte ik nog geen verschil. Erg bang voor verandering in mijn stem, ben ik toch na een maand weer voorzichtig wat noten gaan zingen. Pijnlijk, maar ik hoorde absoluut dat mijn geluid nog hetzelfde is gebleven. Een enorme opluchting.
Officieel zangers
Nu is het eindelijk zo ver voor mij, ik ga officieel beginnen als professioneel zangeres. Na heel wat jaren twijfelen, podiumangst overwinnen, een operatie doorstaan, ervaring op doen en het belangrijkste; mijn stem klaarstomen voor de meest gave optredens ooit, ben ik nu officieel zangeres en kan ik niet wachten om te laten zien wat ik in huis heb. Ik heb een liefde ontwikkeld voor soul, R&B, country en niet te vergeten pop muziek.
Wat ik het liefste zing wanneer ik zelf in de auto zit? ABBA, duizend maal ABBA. Ik hoop dat ik uiteindelijk van mijn grootste passie, mijn ultieme baan kan maken en daarbij heel wat oortjes blij kan maken met mijn stemgeluid.
Dankjewel voor je aandacht en het lezen van mijn verhaal. Hopelijk zie ik je snel!